کد مطلب:223712 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:128
حضرت رضا و سخاوت
سخاوت و بخشش از صفات سجیه ائمه اطهار علیهم السلام است و آنها چون می دانند رهگذر دنیا هیچ است چیزی نزد خود نگاه نمی داشتند و هرچه می رسید بمردم می بخشیدند چنانچه در زیارت جامعه خوانده می شود سجیتكم الكرم و عادتكم الاحسان همانطور كه امیرالمؤمنین علیه السلام دارای صفات و احسان بی حساب بود و حسین بن علی علیه السلام بزرگترین مظهر جود و بخشش روی كره زمین است حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام آنچه داشت از صدقات جاریه پدر و مقرری خلفاء و عمل مزروعی خود همه را بین اقرباء و خویشاوندان كه بالنسبه زیادتر از سایر ائمه در عصر او بودند همه را تقسیم می فرمود و قریب چهل نفر از برادران و خواهران آن حضرت بودند كه بیش از چهارصد خانواده سیادت را تشكیل می دادند امام هشتم بهمه آنها رسیدگی می فرمود و امور معیشت آنها را اداره می كرد و در وقت حركت از مدینه 12 هزار دینار موجودی خود را بین
[ صفحه 124]
همه آن خاندان مجلل تقسیم فرمود و برای هر یك از آنها مقرری تعیین فرمود بهر یك از شعراء و مداحان صله عطا می فرمود هر كس در خانه ی آن حضرت می آمد محروم باز نمی گشت زیرا همه اهل بیت عترت را بجود و بخشش شناخته بودند و پدر و جد و اجدادش را مدح می گفتند باحترام آنها شعرا را نوازش می فرمود غلامان و كنیزان و رعایا و خدم و حشم را مخصوصا مورد عنایت خاصی قرار می داد سفره طعامش چون جدش حضرت مجتبی و حضرت سجاد همیشه گسترده بود و چنانچه شیخ صدوق می نویسد هیچ گاه نمی شد كسی حاجتی عرض كند و محروم گردد در شبهای تاریك خود بحال بینوایان و یتیمان و مستمندان مدینه رسیدگی می فرمود و هم اكنون بیش از سیصد سال است كه هر شبانه روز بیش از سیصد تا هزار نفر از خدمه آستان و زوار و خدمتگذاران آستان مباركش شب و روز از خوان نعمتش برخوردار می گردند.
[ صفحه 124]
همه آن خاندان مجلل تقسیم فرمود و برای هر یك از آنها مقرری تعیین فرمود بهر یك از شعراء و مداحان صله عطا می فرمود هر كس در خانه ی آن حضرت می آمد محروم باز نمی گشت زیرا همه اهل بیت عترت را بجود و بخشش شناخته بودند و پدر و جد و اجدادش را مدح می گفتند باحترام آنها شعرا را نوازش می فرمود غلامان و كنیزان و رعایا و خدم و حشم را مخصوصا مورد عنایت خاصی قرار می داد سفره طعامش چون جدش حضرت مجتبی و حضرت سجاد همیشه گسترده بود و چنانچه شیخ صدوق می نویسد هیچ گاه نمی شد كسی حاجتی عرض كند و محروم گردد در شبهای تاریك خود بحال بینوایان و یتیمان و مستمندان مدینه رسیدگی می فرمود و هم اكنون بیش از سیصد سال است كه هر شبانه روز بیش از سیصد تا هزار نفر از خدمه آستان و زوار و خدمتگذاران آستان مباركش شب و روز از خوان نعمتش برخوردار می گردند.